طراحی داخلی خودرو میتسوبیشی لنسر

متوسط ​​مصرف سوخت این مدل 9.5 لیتر در 100 کیلومتر است. Lancer GT محدودیت قانونی برای ورود به ایران ندارد. اما با توجه به قیمت 24000 دلار در بازار جهانی ، تقاضا برای آن اندک است.
امکانات و گزینه های رفاهی
امروز ایران یک لانچر 1.8 لیتری را ارائه می دهد که از نظر امکانات فنی و راحتی نسبتاً کامل است. علاوه بر گیربکس CVT ، سیستم تعلیق جلوی مک فرسون یک سیستم تعلیق جلو ساده ، سیستم تعلیق عقب چند پیوندی ، فرمان قدرت تلسکوپی ، خنک کننده ترمزهای دیسک جلو و ترمز دیسک عقب خواهد بود. همانطور که قبلاً نیز اشاره شد ، چراغ های مه شکن ، گلگیرهای عقب و چرخ های 18 اینچی گزینه های دیگری هستند که Lancer در مدل های ارزان قیمت یافت نمی شود. چراغهای اصلی علاوه بر روشن و خاموش کردن خودکار ، سیستم چرخشی را دارند که همزمان با فرمان کار می کنند.
کابین لنسر صندلی های چرمی مخصوص مسافران جلو و صندلی های برقی را برای راننده گرم کرده است. علاوه بر صفحه نمایش 6.4 اینچی که بزرگترین گزینه برای این خودرو است ، یک سیستم صوتی با کیفیت بالا راکفورد وجود دارد که با 4 بلندگو و 2 صدای توییت کار می کند. اتصال تلفنی از طریق بلوتوث ، پخش فایلهای چندرسانه ای از طریق درگاه USB و پیمایش ماهواره ای نیز در لانچر وارد شده موجود است. از دیگر مشخصات آن می توان به سانروف ، فرمان ، سنسور باران ، دوربین پارکینگ ، سنسورهای جلو و عقب ، آینه های جانبی گرم شده ، واشر چراغ جلو ، تنظیم چراغ جلو و تهویه مطبوع اتوماتیک اشاره کرد.
آزمایش های اضطراری و گزینه های امنیتی
همانطور که از محصولات مارک دار مانند میتسوبیشی انتظار می رود ، لنسر همچنین دارای پنج ستاره ایمنی از صندوق رسمی آزمایش تصادف اروپا است. با این حال ، تست های رسمی این خودرو در سال 2009 انجام شد و فناوری های مدرن ایمنی مانند سیستم ترمز اتوماتیک پذیرفته نمی شوند. با این حال ، از واکنش و استقامت این خودرو در برخوردهای مختلف بسیار استقبال می شود.
انستیتوی اروپایی نتایج تست تصادف ایمنی خودرو نشان می دهد که لنسر 81٪ ایمنی را در انواع برخورد برای یک مسافر بزرگسال فراهم می کند. تاکنون این شاخص برای کودکان 80٪ خواهد بود. عابران پیاده 34٪ احتمال زنده ماندن در تصادف رانندگی را دارند. زیرا لنسر از فناوریهای امنیتی مدرن مانند ترمز اتوماتیک و هشدار برخورد استفاده نمی کند. با توجه به این ، امتیاز گزینه های محافظت از این محصول در سال 2009 حدود 71 درصد بود.

نسخه در حال حاضر فروخته شده از لنسر دارای تمام ویژگی های امنیتی در نوع خود است. پرتابگر 1.8 لیتری شامل هفت کیسه هوا ، از جمله دو کیسه هوا دو مرحله ای برای راننده و سرنشین جلو ، دو کیسه هوا جانبی ، دو کیسه هوا با پرده و یک کیسه هوا برای زانوی راننده است. کمربند ایمنی سه نقطه ای برای صندلی های جلو و عقب به صندلی مخصوص مسافر جلو مجهز شده است. این سیستم مجهز به سیستم ضد سرقت ضد سرقت ، سیستم ترمز ضد قفل (ABS) ، کنترل پایداری فعال (ASC) ، کنترل کشش (TCL) ، توزیع نیروی ترمز الکترونیکی (EBD) و ترمز کمکی (BA) است.
تست رانندگی و کیفیت رانندگی
برای سدان های با تجربه کامپکت و مشهور دنیا مانند هیوندا ورنا ، کیا سراتو و تویوتا کرولا، لنسر متفاوت خواهد بود. تجربه رانندگی یک اتومبیل اسپرت در محصول میتسوبیشی کاملاً احساس می شود و راننده را متهم می کند. صندلی های جلو در وضعیت عالی هستند و دید خوبی دارند. آنچه لنسر را از بسیاری از سدان های دیگر دنیا جدا می کند هندلینگ عالی و تعادل یک اتومبیل است که خود را در گوشه گوشه ثابت کرده است. حتی بدون داشتن سیستم کنترل ASC ، لنسر در برابر بارهای ناگهانی فرمان قابل اعتماد و قابل کنترل به نظر می رسد.
یکی از اشکالات تجربه رانندگی لنسر عایق نویز داخلی است که اگرچه از محصولات چینی بهتر است اما با نسخه جدید کرولا به خصوص ورنا قابل مقایسه نیست. آنقدر ترسناک است که با سرعتی بالاتر از 80 کیلومتر در ساعت صدای باد در خودرو شنیده می شود ، گویی یکی از پنجره های عقب باز است. کمبود نیرو تأثیر عمده ای بر راننده لنسر دارد و مطابق انتظارات خودروهای نسبتاً گران نیست. یکی از عجیب ترین دستگاه های لنسر گیربکس CVT است که نسبتاً آهسته است و با رسیدن به سرعت های بالاتر از 4000 دور در دقیقه ، نسبتاً آهسته به نظر می رسد. حتی با امکان تغییر جعبه دنده دستی 6 سرعته در پشت چرخ ، لنسر شتاب قابل قبولی ندارد. مهندسان میتسوبیشی ممکن است باعث کاهش مصرف سوخت برای تسریع لنسر شوند. از آنجا که گیربکس خودرو کمتر از دو سال پیش معرفی شده است.
پیش از این خاطرنشان شده بود که صندلی ها و صندلی های لنسر از کیفیت عالی برخوردار بوده و فضای مناسبی را فراهم می کند ، خصوصاً برای سرنشین عقب در بالای سر؛ با این حال ، زانو افراد بلند قد در صندلی های ردیف دوم فاصله کمی از صندلی های جلو خواهد بود. لنسر - اتومبیل پنج نفره؛ اما طبق معمول ، سدان های جمع و جور با عرض 1760 میلی متر ، شخص ثالث را در صندلی عقب جای نمی دهند. این خودرو از یک صندوق ناامید کننده بهره می برد که به نظر می رسد برای بهبود قابلیت مانور لنسر و البته کاهش وزن به 1350 کیلوگرم طراحی شده است.
به طور کلی ، با توجه به قیمت نسبتاً بالای لنسر ، این محصول برای خانواده ایرانی مناسب محسوب نمی شود و برای جوانان علاقه مند به این محصول اصلی جذاب خواهد بود. شاید سادگی این خودرو در ظاهر و فضای داخلی از نکات مثبت لنسر در جذب مشتری باشد؛ زیرا به نظر نمی رسد مانند محصولات مدرن باشد.
قیمت نهایی و مقایسه با رقبا
چند سال پیش نسخه 1.6 لیتری لنسر با قیمت 100 میلیون دلار یا کمتر فروخته شد که از نظر کلاس برند و هزینه ریال جالب بود؛ اما در حال حاضر تنها یک مدل 1.8 لیتری با گزینه های نسبتاً کامل با 139 میلیون و 800 هزار تومان فروخته می شود. این مبلغ را می توان با اقساط از جمله 12 قسمت از 4 میلیون و 750 هزار نفر و یا 24 قسمت 2 میلیون و 730 هزار نفر پرداخت کرد.

فضای داخلی و طراحی خودرو میتسوبیشی میراژ

تفاوت زیادی بین نسخه اصلی و گزینه فول Mirage در ویژگی های داخلی وجود دارد. البته این بر ظاهر اتاق تأثیر می گذارد. به دلیل کمبود گزینه ، به وضوح با فضای قدیمی و کسل کننده ای روبرو هستیم و اضافه شدن ویژگی هایی مانند صفحه لمسی باعث می شود کابین هر خودرو بهتر شود. البته همین مورد برای سراب نیز صدق می کند.
نسخه وارد شده به ایران بسیار شبیه به مدل پایه است و از صفحه لمسی استفاده نمی کند. با این وجود ، بین داشبوردها دو صفحه دیجیتال تک رنگ وجود دارد که با پس زمینه نارنجی و متن سیاه حتی قدیمی تر از صفحه نمایش استفاده شده در تولید داخلی پژو 405 به نظر می رسند. صفحه فوقانی زمان محلی ، امواج رادیویی و اطلاعات مربوط به پخش فایل صوتی را نشان می دهد ، در حالی که نمونه پایین مربوط به تهویه هوا و دمای محیط است. در این مدل از Mirage ، سیستم سرگرمی محدود به پخش کننده های CD و فایلهای صوتی مانند MP3 است.
مواد به کار رفته در داشبورد از پلاستیک سخت و ارزان ساخته شده اند. طراحی مجرای حلقوی در دو طرف اتاق ، بیننده را به یاد تشک های کف قدیمی می اندازد ، در حالی که داشبورد خلاقیت زیادی برای هادی های تهویه مطبوع ندارد. یکی از معدود نکات مثبت محفظه مسافر ، پیانوی پلاستیکی براق در کنترل صوتی و تهویه است که در قسمت زیر بغل نیز موجود است. شکل کلی داشبورد در سمت دانش آموز نیز چندان جذاب نیست و به دلیل انحنای غیر منطقی و باز شدن خود در بالای درب محفظه است.
کلاس بدن راحتی قابل قبولی را در صندلی های جلوی میراژ فراهم می کند. یک مرد قد بلند اما نه چندان چاق به راحتی پشت فرمان می شود و از سر و زانو خوبی برخوردار است. از طرف دیگر صندلی های عقب برای کودکان و تندیس های کوتاه مناسب است. اگرچه در این بخش فاصله بین پاها و صندلی جلو بسیار مناسب است ، اما برای افراد قد بالاتر از 170 سانتی متر فاصله بین سر و سقف اندک است. اثاثه یا لوازم داخلی برای پوشاندن صندلی ها بخصوص در داخل ورودی بسیار ارزان و به خصوص ناامیدکننده هستند. زیر بغل هیچ اثری از مواد نرم یا پارچه ای ندارد و فقط با یک پلاستیک سیاه و دسته کرومی می توان آن را راضی کرد.
یکی از معدود تفریحی که میراژ روم به راننده ارائه می دهد ، یک فرمان برقی و نسبتاً راحت است که بسیار شبیه مدل های با ارزش میتسوبیشی مانند لنسر و اتولندر است. در مدل 2017 فرمان در بالا دارای اثاثه یا لوازم داخلی چرمی استخوانی و همچنین سازهای پیانو سیاه و فلزی است. در نسخه کامل ، البته دکمه های بیشتری روی فرمان قرار دارد و کلیدهایی از قبیل کنترل کننده کروز و یک تماس تلفنی در اختیار راننده قرار می گیرد. فرمان هنوز با طراحی 2012 موجود است و نه تنها از نوع دیجیتال یا استوانه ای مدرن برخوردار است ، بلکه از دسته های سنتی ، نور پس زمینه نارنجی ناخوشایند و یک نشانگر مسافت پیموده شده قدیمی (مشابه اتومبیل های داخلی) نیز بهره می برد. با این حال ، چیزی به عنوان یک کامپیوتر TFT مدرن وجود ندارد.
به طور کلی ، شما نمی توانید از فضای داخلی میراژ انتظار زیادی داشته باشید ، زیرا از مواد ارزان قیمت ، ارزان قیمت و طراحی ضعیف رنج می برد و همچنین کیبوردی برای راحتی کار دارد. حجم بوت استاندارد 487 لیتر است که برای خودرویی با این کلاس بدنه بسیار مناسب است و در هنگام نصب صندلی ها به 1330 لیتر می رسد.

نیروهای قدرت و فنی
تقریباً در همه کشورها ، میتسوبیشی میراژ مجهز به موتور سیلندر 1.2 لیتری سه سیلندر است که 78 اسب بخار قدرت تولید می کند. در 6000 دور در دقیقه و گشتاور 100 نیوتن متر در 4000 دور در دقیقه. با توجه به این نکته ، خودرو با گیربکس CVT و بنزین خانگی در حدود 12 ثانیه از صفر تا 100 کیلومتر در ساعت شتاب می یابد. میراژ همچنین با جعبه دنده دستی پنج سرعته دستی که از 0 تا 100 کیلومتر در ساعت با سوخت استاندارد جهانی در 10.5 ثانیه ارائه می شود ، در بازارهای جهانی عرضه خواهد شد. اگرچه گیربکس اتومبیل بسیار قدرتمند و سریع به نظر نمی رسد ، اما مصرف سوخت متوسط ​​قابل قبول است ، با گیربکس با یک متغیر در حدود 6 لیتر در 100 کیلومتر. سراب مصرف 6.5 لیتر در 100 کیلومتر در ترافیک شهرستان و 5.4 لیتر در 100 کیلومتر با سرعت بزرگراه ثابت است. حداکثر سرعت این خودرو 160 کیلومتر در ساعت است.
سایر مدل های میراژ موجود در ایران از جمله نسخه GT و سدان G4 نیز از موتور 1.2 لیتری با 78 اسب بخار استفاده می کنند ، اما در گزینه ها و قیمت نهایی متفاوت هستند.
لیست گزینه ها و ویژگی ها
نمونه های وارد شده به ایران ظاهری نسبتاً کامل دارند. چرخ های اسپرت 15 اینچی آلومینیومی به همراه چراغهای جلو و اسپویلر عقب تفاوت اصلی بین میراژ وارداتی و نسخه پایه هستند. البته این مدل همچنین بازوی زیر بغل راهنما را نشان می دهد. صفحه نمایش لمسی در فضای داخلی وجود ندارد و البته هیچ گزینه مرتبط با آن مانند ناوبری ماهواره ای و دوربین پارکینگ وجود ندارد. طبق گفته های رسمی شرکت آرین موتور در بروشور فارسی میراژ ، این ماشین از تهویه مطبوع اتوماتیک استفاده نمی کند. Travel PC همچنین مسافت پیموده شده و مصرف سوخت متوسط ​​را ارائه می دهد. نکات کلیدی در لیست ویژگی های سراب هستند چرخ فرمان الکتریکی، گرمکن صندلیهای جلو، سیستم ورود بدون کلید، دکمه استارت، کروز کنترل، پورت USB، بلندگو بلوتوث، 4 بلندگو، فرمان صوتی فعال و آینه های جانبی با حرارت داخلی هستند. نقل کرد به درخواست خریدار و با هزینه اضافی ، نمایندگی از امکاناتی نظیر سنسور عقب و دوربین پارکینگ با نمایشگر در آینه مرکزی میراژ ارائه می دهد.
نسخه جهانی نسخه کامل میراژ از یک صفحه نمایش لمسی 6.5 اینچی با سیستم عامل اندروید اتو و اپل کار پلی ، سیستم صوتی راکفورد  فاس گت، تهویه مطبوع اتوماتیک ، سنسور باران ، نور روز با دوربین و ناوبری ماهواره ای بهره می برد. جمع کننده برقی یک آینه جانبی است.
کوچکترین کالا میتسوبیشی در سال 2014 توسط ایمنی و بیمه صندوق بزرگراه آمریکا (IIHS) بررسی شد. این خودرو تست تصادف موفق از نیمه گذشت و مقابل G گل (خوب: خوب) برای استقامت در بدن، سقف و صندلی، اما با یک تست تصادف از بال آن گل یک امتیاز متوسط: (حاشیه: M). تصاویری از آزمایش ضربه میراژ را می توان در زیر مشاهده کرد که نشان می دهد سقف خودرو از مقاومت قابل قبولی و محافظت مناسب برای پای راننده برخوردار است.

خودروی میتسوبیشی ارزان ترین محصول در ایران

خودروی میتسوبیشی ارزان ترین محصول در ایران را معرفی می کند در این مقاله نگاهی دقیق تر به نسخه هاچ بک Mirage خواهیم داشت و این خودرو را با سایر مدل های کامپکت در بازار ایران مقایسه خواهیم کرد.
دو گروه از مردم علاقه مند هستند و مرتباً اتومبیل های کوچک شهری یا به اصطلاح مینی هاچ بک خریداری می کنند. گروه اول متشکل از زنانی است که در گذشته به دلیل کوچک بودن بدن و آزادی حرکت ، از محصولاتی مانند دوو ماتیز و کیا پیکانتو استفاده می کردند. از طرف دیگر بسیاری از رانندگان وجود دارند که از هاچ بک های کوچک به عنوان خودروی دوم در کنار شاسی یا سایر مدل های بزرگ و مجلل استفاده می کنند. مزیت استفاده از مینی هاچ بک در بازارهای جهانی علاوه بر قیمت نسبتاً پایین آن ، هزینه کمتری برای نگهداری و مصرف بهینه سوخت است ، در حالی که رانندگی و پارکینگ در مناطق شهری ساده است. بنابراین به محصولات یک هاچ بک کلاس کوچک ، اتومبیل های شهری یا مدل های اقتصادی نیز اشاره شده است.
میتسوبیشی موتورز حدود یک قرن پیش تاسیس شد. قبل از اینکه تولید کننده خودرو شوید ، این گروه صنعتی به عنوان غول کشتی سازی ژاپن شناخته می شدند ، اما با ظهور اولین اتومبیل بنزینی تجاری در سال 1917 ، به اولین تولید کننده اتومبیل صنعتی ژاپن تبدیل شد. میتسوبیشی تا دهه 1980 یعنی زمانی که به یکی از سودآورترین مارک های اتومبیل در جهان تبدیل شد ، به رشد خود ادامه داد ، اما با ظهور دهه 1990 ، شاهد کاهش فروش و کمبود سرمایه بود. قدیمی ترین خودروساز ژاپنی در اواخر قرن گذشته رکود اقتصادی را تجربه کرد و سرانجام مجبور شد تمام خطوط تولید خود را در خارج از کشور بفروشد. نیسان را می توان ناجی میتسوبیشی دانست ، زیرا 34 درصد از این برند را برای نجات لنسر و پاجرو از ورشکستگی خریداری کرد. آنها با نمایی فراتر از مدلهای قبلی ارائه شده اند. این نشانه سرمایه گذاری خوب و مدیریت عالی گروه رنو-نیسان به رهبری میتسوبیشی است.
در گذشته خودروهای میتسوبیشی در محدوده قیمتی مقرون به صرفه قرار داشتند و آنها را تقریباً برای همه در دنیای متوسط ​​درآمد مقرون به صرفه می کردند. با این حال ، به نظر می رسد حضور محصولات کوچک و کم مصرف در سبد قدیمی ترین تولید کننده خودرو ژاپن ثابت باشد. اگرچه نام Mirage برای مشتریان ایرانی به خوبی شناخته نشده است ، اما از سال 1978 در خط تولید میتسوبیشی استفاده شده است. میراژ نسل اول که در بسیاری از نقاط جهان با عنوان کلت گالانت شناخته می شد ، در گذشته با لنسر ارتباط بسیاری داشت و به تعبیری نسخه ارزان تر و کوچکتر لنسر بود. با گذشت سالها و محبوبیت افسانه های لنسر در بازار جهانی ، میراسوبیشی میراژ به فراموشی سپرده شده است و فقط در بعضی از کشورها نام دیگری برای لنسر بود.
از سال 2012 به لطف سرمایه گذاری میتسوبیشی در محصولات جدید ، میراژ به عنوان یک خودروی مستقل معرفی شد و یک سال بعد ، به همراه مدل هاچ بک ، با نسخه سدان وارد بازار آمریکا شد. آخرین نمونه از میراژ که در ایران نیز وجود دارد ، چهره های جدیدتر و متناسب تری را ارائه می دهد که در سال 2015 در نمایشگاه اتومبیل لس آنجلس ارائه شد. علاوه بر بدنه های پنج درب و بدنه های سدان ، این خودرو در سری GT نیز موجود است ، اما در ایران را فقط با گزینه های سری استاندارد می توانید به عنوان هاچ بک خریداری کنید.

ظاهر در طراحی و بدنه
بدیهی است که ظاهر میراژ باید با خودروهای این خودرو مقایسه شود و انتظارات در سطح قیمت کاهش می یابد. این محصول بر اساس مدل 2012 ساخته شده است که البته به نظر می رسد بسیار بهتر است. در حالی که مدل قبلی با اتومبیل های ارزان قیمت ساخته شده در چین اشتباه گرفته شد ، نسخه جدید با بروزرسانی 2017 جذابیت بیشتری دارد.
ظاهری اسپرت و پرخاشگرانه به شکل چراغهای جلو قابل مشاهده است که با عناصر سازگار با محیط زیست در جعبه نور مانند ابروهای دو چشم شر ترکیب شده است. راهنمای نارنجی در داخل است تا با ظاهر مثلثی چراغهای اصلی مطابقت داشته باشد. قسمت جلویی میراژ با یک قاب فلزی ، مش و طراحی مشکی عرضه شده است که به همراه آرم براق میتسوبیشی چروم یک مزیت برای یک خودروی اقتصادی است.
یک سپر بزرگ تقریباً تمام نمای میراژ را در بر می گیرد. این بخش فقط از لبه هود شروع می شود ، و نه فقط از شیشه جلو اتومبیل ، که شامل هود و منافذ زیر سپر نیز می شود. این خودرو همچنان از چراغهای مه شکن دور ارزان استفاده می کند و هیچ خبری در این زمینه در مورد نسل جدید LED وجود ندارد. در مقایسه با رقبای خود ، پلاستیک مشکی میراژ در قسمت زیرین سپر از رنگ مشکی کمتری برخوردار است و حتی با وجود جزئیات فلزی کرومیک ، لوکس تر از مدل قبلی خود است. از دیگر جنبه های مثبت میراژ می توان به حجم خوبی روی سپر و کاپوت اشاره کرد که باعث تقویت احساس ورزشی محصول می شود.
از نظر نمای جانبی ، طراحی رینگ یک مزیت مثبت برای میراژ است ، زیرا به نظر می رسد بزرگتر از اندازه واقعی 15 اینچی است. تفاوت دیگر بین مدل 2017 و نسخه های قدیمی تر ، افزودن اسپویلر عقب در انتهای سقف است که باعث تقویت سبک اسپرت خودرو می شود. همانطور که در پنل جلویی وجود دارد ، پلاستیک ارزان از طرف بسیار مفید نیست و فقط در قاب های پنجره می توانید چنین موادی را پیدا کنید. از طرف دیگر ، این پلتفرم هنوز دارای نقص هایی مانند دستگیره های پایین و کمر کوچک است. در حالی که میراژ دارای خطوط جذاب بر روی بدنه است تا حجیم و مدرن به نظر برسد ، اما از آینه جانبی کل بدن در همان رنگ بدنه استفاده می کند ، اما بدون چراغ در نسخه اصلی. نکته عجیب دیگری که در بدنه این محصول وجود دارد ، کلید مخصوص درب روی درب جلو با فاصله از دسته است که در خودروهای مدرن نادر است.
در پشت ، تغییرات خاصی در میراژ جدید به وجود نیامده است ، و هنوز هم ظاهراً متناقض و ناخوشایند از گذشته به چشم می خورد. اگرچه سپر دارای یک حجم جالب و موقعیت راحت برای پلاک است ، اما طراحی سنتی چراغهای اصلی و شکل مستطیل چراغ ترمز سپر دلپذیر است. البته وجود اسپویلر با چراغ هشدار دهنده و امتناع میتسوبیشی از استفاده از مواد پلاستیکی سیاه در عقب جنبه مثبتی از میراژ است ، اما ما نمی توانیم از طراحی این چشم انداز راضی باشیم.
آروگانس به شما امکان می دهد تا ظاهر میتسوبیشی میراژ را بالاتر از حد متوسط ​​ارزیابی کنید ، نشان می دهد که زیبایی نما نسبت به زاویه دید سمت و قسمت عقب برای عموم مردم از اهمیت بیشتری برخوردار است. میراژ 2017 مجهز به ابعاد 3710 میلی متر طول ، 1665 میلی متر عرض ، 2450 میلی متر چرخ محور و 1490 میلی متر ارتفاع است.